دانشگاه علم و صنعت ایران
چکیده: (80 مشاهده)
ردیابی مبتنی بر بینایی به عنوان یکی از پرچالشترین زمینههای موجود در بینایی ماشین به معنی دنبال کردن یک یا چند هدف در دنبالهای از تصاویر میباشد؛ چالشهایی نظیر تغییر در ظاهر هدف، پوشانده شدن توسط عوامل محیطی، حرکات سریع و ناگهانی که هریک زمینه تحقیقاتی فعالی را به خود اختصاص دادهاند. دو شاخص مهم در عملکرد یک ردیاب، سرعت اجرا و دقت آن میباشند. با سادهتر شدن الگوریتم سرعت افزایش یافته اما از دقت کاسته میشود و تعامل میان این دو، موضوع مهمی بهویژه در پیادهسازیهای عملی است. در این پژوهش به بررسی جامع و پیادهسازی الگوریتمهای ردیابی مختلف پرداخته شده و روشهای مناسب با کاربردهای عملی معرفی گردیده است. از سوی دیگر ساختارهای مختلف ردیابی بررسی شده و بر اساس ویژگیهای فضایی، زمانی، بصری و حرکتی دستهبندی شدهاند. همچنین به دلیل توسعه روشهای یادگیری عمیق و تاثیر آنها در ردیابی، معماریهای عمیق، پایگاههای داده، مجموعههای آموزشی، روشها و استانداردهای ارزیابی معرفی شده و افق پیش روی این حوزه مورد بحث قرار گرفته است. بررسیها نشان میدهد که ویژگیهای زمانی و حرکتی علیرغم تاثیر مطلوب بر عملکرد ردیابی کمتر مورد توجه قرار گرفتهاند. با توسعه شبکههای عمیق حافظهدار استفاده از این ویژگیها رو به افزایش بوده و سهم بیشتری را در ردیابی به خود اختصاص دادهاند. از این رو ویژگیهای زمانی و حرکتی با تمرکز بیشتری بررسی شدهاند.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
مقالات پردازش تصویر دریافت: 1402/9/3 | پذیرش: 1403/9/14 | انتشار: 1404/3/31 | انتشار الکترونیک: 1404/3/31