ردیف
|
موضوع
|
درست
|
نادرست
|
1
|
علامت نقل قول (SHIFT+K/L)
|
«--»
|
"—"
|
2
|
ّ (تشدید) گذاشتن تشدید همیشه ضرورت ندارد مگر در جایی که موجب ابهام و التباس شود که یکی از مصادیق آن همنگاشتهاست: معین/معیّن؛ علی/علّی؛ کُره/کُرّه؛ بنا/بنّا (SHIFT+F)
|
|
|
3
|
ء (همزه) در کلمات فارسی به کار نمیرود ولی در کلمات عربی علامت آن را حتماً به کار ببریم. (SHIFT+N/M/V)
|
جرئت
مسئول
مسئله
هیئت
نشئت
مبدأ
منشأ
شئون
رؤسا
|
جرأت
مسؤول
مسأله
هیأت
نشأت
مبداء
منشاء
|
4
|
اً – اٌ - اٍ (تنوین) در کلمات فارسی به کار نمیرود، ولی در کلمات عربی، حتماً آورده شود. (SHIFT+Q)
|
گاهی
تلفنی
دوم، ثانیاً
سوم، ثالثاً
خواهش میکنم، لطفاً
ناچار
مشارٌالیه
مضافٌالیه
|
گاهاً
تلفناً
دوماً
سوماً
خواهشاً
ناچاراً
|
5
|
ابن/ بن بین دو اسم خاص هر دو صحیح است
|
حسینبن علیحسین ابن علی
|
|
6
|
ات (علامت جمع عربی) را نباید در کلمات فارسی استفاده کرد.، استثناء: سبزیجات
|
گزارشها
پیشنهادها
گرایشها
کارخانهها
سفارشها
فرمایشها
سبزیجات
باغات
|
گزارشات
پیشنهادات
گرایشات
کارخانجات
سفارشات
فرمایشات
سبزیها
باغها
|
7
|
آن همیشه جدا نوشته میشود مگر: آنها، آنجا، آنکه، بدان، آنچه، وانگهی
|
آن (کسی) که
چنانکه
|
|
8
|
این همیشه جدا نوشته میشود مگر: اینها، اینجا، اینکه، بدین
|
از این رو
|
ازینرو
|
9
|
ای (حرف ندا) همیشه جدا از منادا نوشته میشود:
|
ایخدا
ایکه
|
|
10
|
ب زینت، نون نفی، میم نهی بر سر افعالی که با الفِ مفتوح یا مضموم آغاز میشوند
|
بینداز
نیفتاد
میفکن
|
بیانداز
نیافتاد
میافکن
|
11
|
به همیشه جدا نوشته میشود مگر:
1- هنگامی که بر سر فعل و مصدر و ترکیبات این عناصر بیاید: بگفتم، بروم، بنماید، بخوان، بساز، بسازبفروش
2- بدین – بدان – بدو - بدیشان
3- هرگاه صفت بسازد: بخرد، بسزا، بشکوه، بهنجار، بنام، بجا، (ولی در موارد دیگر جدا نوشته میشود: به قاعده، به اسلوب)
4- در ترکیبهای قالبی عربی: بلافصل، بلاعوض، بلاحساب، بعینه، قائم بأمرالله
|
بهاصطلاح
جابهجا
روبهرو
سربهسر
خودبهخود
بهتنهایی
بهویژه
بهخصوص
بهدلیل
بهعلت
بهصورت
بهوجود
بهسرعت
بهطور
بهخاطر
بهراحتی
بهکار بردن
بهدستآوردن
بهسربردن
|
باصطلاح
جابجا
روبرو
سربسر
خود بخود
بتنهایی
بویژه
بخصوص
بدلیل
بعلت
بصورت
بوجود
بسرعت
بطور
بخاطر
براحتی
بکار بردن
بدست آوردن
بسر بردن
|
12
|
بی همیشه جدا از کلمه پس از خود نوشته میشود، مگر آنکه کلمه بسیطگونه باشد، یعنی معنای آن دقیقاً مرکب از معانی اجزای آن نباشد:
|
بیشک
بیگمان
بیخرد
بیهوده
بیسواد
بیکار
بینهایت
بیزار
بیداد
بیگانه
بیراه
بیخود
بیچاره
بینوا
بیجا
|
بیشک
بیگمان
بیخرد
بیهوده
بیسواد
بیکار
بینهایت
|
13
|
ه در کلمات عربی استفاده میشود (SHIFT+Z) با فونت TIMES NEW ROMAN
|
دایرهالمعارف، صلوه، مشکوه، لیلهالقدر، ثقهالاسلام، طرفهالعین، حجهالاسلام، آیهالله، زکوه، کاملهالوداد، لیلهالقدر، ،
|
|
|
-ی (نشانه الف کوتاه) در کلمات عربی موجود در فارسی استفاده میشود
|
موسی، عیسی، یحیی، طوبی، کبری، مرتضی، مصطفی، مجتبی،
الی، علی، حتی، اولی
|
|
14
|
-تر/ -ترین
به غیر از بیشتر/ بیشترین، کمتر/ کمترین، بهتر/ بهترین، مهتر، کهتر باقی جدا نوشته میشود.
|
بیشتر
کمترین
مهمتر
|
بیشتر
کمترین
مهمتر
|
15
|
چه جدا از کلمه پس از خود نوشته میشود، مگر در: چرا، چگونه، چقدر، چطور، چسان
چه جدا از کلمه پیش از خود نوشته میشود، مگر در: آنچه، چنانچه
|
|
|
16
|
حرکتگذاری تنها در حدی لازم است که احتمال بدخوانی و ابهام داده شود: عُرضه/عَرضه؛ حَرف/حِرَف
(SHIFT+A/S/D)
|
|
|
17
|
را در همه جا جدا از کلمه پیش از خود نوشته میشود، مگر در: چرا (در معنای «برای چه» و در معنای «آری» در پاسخ به پرسش منفی) و مرا
|
آن را
این را
تو را
|
|
18
|
ضمایر متصل ملکی همواره به کلمات پیش از خود میچسبد، مگر در: کلماتی که به ه (بیان حرکت)-و-ی ختم میشود (در این موارد فقط به ابتدای ضمایر ملکی مفرد حرف "ا" اضافه میشود)
|
خانهام - خانهات - خانهاش
خانهمان - خانهتان - خانهشان
پیام - پیات - پیاش
پیمان - پیتان - پیشان
کشتیام - کشتیات - کشتیاش
کشتیمان- کشتیتان- کشتیشان
رادیوام – رادیوات - رادیواش
رادیومان – رادیوتان - رادیوشان
|
خانهم - خانهت - خانهش
خانهامان - خانهاتان - خانهاشان
|
19
|
کلمات مرکب
|
تصمیمگیری
خشونتبار
برفگیر
آفتابگیر
یکشنبه
جهتگیری
چشمپوشی
غیرقانونی
غیررسمی
هرچند
اگرچه
بنابراین
|
|
20
|
که
همیشه جدا نوشته میشود به جز در سه مورد: بلکه، اینکه، آنکه
|
|
|
21
|
می – همی – نمی (همواره جدا نوشته میشود)
|
میرسد
نمیتوانم
|
میرسد
نمیتوانم
|
22
|
ه (های بیان حرکت)
|
علاقهمند
بندگی
خانگی
همیشگی
هفتگی
|
علاقمند
بندهگی
خانهگی
همیشهگی
هفتهگی
|
23
|
ها همواره جدا نوشته میشود مگر در
1- اینها و آنها
|
کتابها
باغها
چاهها
کوهها
گرهها
میوهها
خانهها
سفیهها
فقیهها
تپهها
|
|
24
|
هم همیشه جدا از کلمه پس از خود نوشته میشود مگر:
1- کلمه بسیط گونه باشد
2- جزء دوم تک هجایی باشد
3- جزء دوم با مصوت "آ" شروع شود، مگر هنگامی که همزه در ابتدای جزء دوم تلفظ شود (تبصره: هم، بر سر کلماتی که با "الف" یا "م" آغاز میشود، جدا نوشته میشود: هماسم، هممرز، هممسلک)
|
همشهری
همشیره
همدیگر
همسایه
همین
همان
همچو
همچنین
همچنان
همدرس
همسنگ
همگام
همپا
همدل
همگام
همکار
همرزم
همراه
همایش
هماورد
هماهنگ
همآرزو
هممرز
همآرمان
هماسم
هممسک
|
|
25
|
همین/همان همواره جدا از کلمه پس از خود نوشته میشود
|
همانکتاب
همینخانه
همینجا
|
|
26
|
هیچ همواره جدا از کلمه پس از خود نوشته میشود
|
هیچیک
هیچکدام
هیچکس
|
|
27
|
یک در ترکیب، جدا از جزءِ پس از خود نوشته میشود، مگر در موارد: یکتا، یکجا، یکدست، یکدفعه، یکدیگر، یکرنگ، یکرو، یکسان، یکسره، یکسو، یکشنبه، یکنواخت
|
|
|