شیوه نامه مرجع نویسی

مقدمه

نگارش هر اثر علمی مستلزم مطالعه و بررسی آثار مرتبط است. ارجاع به منابع مورد استفاده در شکل­ گیری اثر، هم باعث اعتباربخشی به اثر تألیفی یا پژوهشی میشود و هم جلوهای از امانتداری مؤلف را به نمایش میگذارد. فهرست منابع مورد استناد، راهکار مناسبی برای هدایت مخاطبان به سرچشمه اصلی اندیشهها، یافتهها و دادههای ارائهشده در متن است. ضروری است که استنادها به شیوهای منظم و استاندارد که شیوه استناد (Bibliographic Styles) نامیده میشوند مرتب شوند. شیوههای استناد رویکردهای استانداردی برای استناد به منابعی هستند که مؤلف در تدوین اثر خود از آنها بهره گرفته است. این شیوهها راهکارهایی را برای استناد به منابع در داخل متن و همین طور فهرست منابع و مآخذ ارائه میدهند. شیوههای استناد، قوانینی برای حروف چینی، املا، استفاده از حروف درشت و کوچک، نقطهگذاری و مواردی از این دست هستند.

یکی از مهم ترین شیوهنامه‌ها در نظامهای استنادی شیوه‌نامه  (IEEE) است.

به نویسندگان محترم توصیه می شود مطابق شوه نامه ذکر شده عمل کرده و از اعمال سلایق شخصی پرهیز کنند.

AWT IMAGE

شکل ۱ قالب کلی ارجاع به منابع در متن

ارجاعات درون متن و انتهای متن، جزئیاتی دارد که خواهشمند است با مراجعه به فایل پیوست این جزئیات را به ­طور دقیق مطالعه کرده و در مقاله‌تان اعمال فرمایید.

برای بارگیری فایل، اینجا را فشار دهید.


دفعات مشاهده: 10859 بار   |   دفعات چاپ: 789 بار   |   دفعات ارسال به دیگران: 0 بار   |   0 نظر

کلیه حقوق این تارنما متعلق به فصل‌نامة علمی - پژوهشی پردازش علائم و داده‌ها است.